không

Λοιπόν, γεια, n είμαι πάλι εγώ, Pham Vinh Linh! Σήμερα, θέλω να γράψετε για το όνειρό σας ή την αγαπημένη σας δουλειά, εδώ είναι ένα παράδειγμα: Μπορείτε να ανατρέξετε εδώ: Πριν από πολλά χρόνια, όταν ήμουν μικρό παιδί, θαύμαζα τις περιπέτειες. Νομίζω ότι από τότε που εισέπνευσα για πρώτη φορά και ένιωσα το έδαφος κάτω από τα πόδια μου, όταν για πρώτη φορά κοίταξα τον νυχτερινό ουρανό και τα πολυάριθμα μάτια του, ήθελα να ζήσω τη ζωή ενός τυχοδιώκτη. Το να εξερευνήσεις τις ζούγκλες, να περπατήσεις το επιδόρπιο, να περιπλανηθείς στις χαμένες πόλεις και να βουτήξεις στο βαθύ σκοτάδι του ωκεανού, το βρίσκω εξαιρετικά συναρπαστικό. Η επιθυμία μου είναι να γίνω τυχοδιώκτης. Το καλύτερο πράγμα για μια περιπέτεια είναι ότι είναι πραγματικά συναρπαστική, γεμάτη συγκίνηση και κίνδυνο. Και, ξέρω ότι είναι κάποιο είδος κλισέ, αλλά ο κίνδυνος είναι το δεύτερο όνομά μου. Ένα άλλο καλό πράγμα για την περιπέτεια είναι τα αξιοθέατα που βλέπετε, τα όμορφα δάση και τα κάστρα… τόσα πολλά υπέροχα κάστρα που έχουν πολλές αρχαίες ιστορίες για ιππότες και δράκους. Αλλά όπως κάθε άνθρωπος έχει τα μειονεκτήματά του, έτσι και η περιπέτεια έχει και τις κακές του πλευρές. Μέσα σε όλο τον κίνδυνο και τη συγκίνηση, πολλοί έχουν χάσει τη ζωή τους. Και έτσι «μέσα από το σκοτάδι και τη νύχτα εμφανίζεται μια ακτίνα φωτός και έρχεται το Dovahkiin», όπως λέει ο θρύλος. Μια μέρα, ένας άνθρωπος θα εμφανιστεί και θα αποκρούσει όλο το κακό, θα σκοτώσει όλους τους εχθρούς της γης του. Αλλά το πιο σημαντικό, θα κερδίσει, θα κατακτήσει όλα τα εμπόδια και θα φτάσει στον στόχο του. Και, ακολουθώντας τα βήματά του, θα γίνω σίγουρα τυχοδιώκτης.

B. XX